مقایسه عملکرد و حساسیت پارامترهای تاثیرگذار در دو پیشران آب اکسیژنه و نیتروز اکسید با استفاده از آنالیز عدم قطعیت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه مهندسی مکانیک-تبدیل انرژی،دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 کارشناس ارشد، گروه مهندسی هوافضا-پیشرانش، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

3 کارشناس ارشد، گروه مهندسی مکانیک-تبدیل انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

امروزه اهمیت پیشرانها در هدایت اجرام فضایی بر کسی پوشیده نیست. در این پژوهش به بررسی و مقایسه دو نمونه پیشران 5 نیوتنی با پیشرانه های آب اکسیژنه و نیتروز اکسید در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از آنالیز حساسیت و عدم قطعیت پرداخته شده است تا در پایان انتخاب پیشران مطلوب تر در شرایط نیروی پیشران تولیدی یکسان حاصل گردد. برای آزمایش، از پیشران های موجود در آزمایشگاه پژوهشگاه هوافضا استفاده گردید. پیشران نمونه آب اکسیژنه با درصد خلوص85% افت فشار در انژکتور15/0 بار، فعالیت کاتالیستی 150، فشار محیط05/0 بار و بار بستر01/0 در نظر گرفته شد و همچنین پیشران نمونه نیتروز اکسید دارای دبی جرمی 36/7 گرم بر ثانیه و قطر گلوگاه 017/2 میلیمتر است. با محاسبات انجام شده عدم قطعیت کل برای پیشران آب اکسیژنه 53/0 و عدم قطعیت هر پارامتر به عدم قطعیت کل 73/0 (یا %68/14) حاصل گردید از طرف دیگر مقادیر برای پیشران نیتروز اکسید به ترتیب52/0 و 53/0(یا %27/10) محاسبه شد. بنابراین استفاده از پیشران نیتروز اکسید به لحاظ دقت مطلوبتر و نیروی پیشران آن به نیروی پیشران مطلوب 5 نیوتن نزدیکتر خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


[1]   حیدری م.م.، تعیین شاخص های بالستیکی و پیشرانشی تراستر تک پایه. مجله علمی-پژوهشی مواد پرانرژی، د.9، ش. 3، ص50-37، 1393.
[2]  Wernimont E., Mullens P., Capabilities of hydrogen peroxide catayst beds. In 36th AIAA/ASME/SAE/ASEE joint propulsion Conference, Huntsville, Alabama, 2000.
[3]  Wallbank J., Sermon P., Baker A., Coourtney L., Sambrook R., Nitrous Oxide as a green monopropropellant for small satellites. In second International Conference on green propellants for space propulsion, Sardinia, Italy, 2004.
[4]   قنبری ش.، مروری بر خواص و عملکرد تک پیشرانه N2O در سیستم های پیشرانش مختلف. مجله علمی-پژوهشی مواد پرانرژی، د.10، ش. 2، ص 66-57، 1393.
[5]  Bnifacio S., Analysis and Design of a multi-phase catalytic reactor for the decomposition of hydrogen peroxide in space propulsive systems Ph.D. Thesis, Ingeneria Aerospaziale,Navale e Della Qualita XVIIICiclo, 2006.
[6]  Young G., Bruck H. A., Modeling of Rocket motor ballistic for functionally graded propellants. In 40th JANNAF Combustion Meeting, 2003.
[7]  McBride B. J., Gordon S., Computer program for calculation of complex chemical equilibrium compositions and application. NASA Reference publications, 1994.
[8]  Cervone A., Romeo L., Development of green hydrogen peroxide monopropellant rocket engines and testing of advanced catalytic bed. In 3rd International conference on green propellants for space propulsion, 2006.
[9]   اصغری ع. ، طراحی و ساخت یک نمونه آزمایشگاهی موتور مونو پروپلنت بر پایه آب اکسیژنه. پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه علم و صنعت، 1390.
[10]              ابراهیمی ب.، حیدری م .م.، رحمانی ش. ، تغلیظ آب اکسیژنه تا مرحله بالاتر از 85%. اولین همایش بین المللی مواد منفجره، پیروتکنیک و پیشرانه،تهران، ایران، 1390.
[11]             Coleman H.W., Steele W.G., Experimentation and Uncertainty Analysis for Engineers. John Wiley and Sons, New York, 1999.
 
[12]             Sutton G.P., Rocket Propulsion Elements. John Wiley & Sons, New York, 1986.
[13]             Martin J., Turner L., Rocket and Spacecraft Propulsion. , UK, 2006.
[14]             Griffin N.D., French J.R., Space Vehicle Design, the Aeronautical Journal, Vol. 97, No.964, pp. 149, 1993.