2
دانشجوی دکترای مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
موضوع اصلی این مقاله، شبیهسازی جریان کاویتاسیون جزئی و گسترده حول هندسههای متقارن محوری با استفاده از روش المان مرزی بر پایه پتانسیل و بهکارگیری مدل «جت بازگشتی» برای منطقه انتهای کاویتی است. مدل جت بازگشتی از جمله مدلهای بستن انتهای حفره است که تطابق نسبتاً مناسبی با فیزیک جریان ناپایای کاویتاسیون دارد. به منظور شبیهسازی جریان کاویتاسیون، سطوح جسم و حفره توسط المانهایی تقریب زده میشوند. سپس با استفاده از بیان انتگرالی تئوری گرین، حلقههای چشمه روی سطح حفره و حلقههای دوگان روی سطوح حفره و جسم توزیع میشوند. طول حفره و جت بازگشتی، مقداری ثابت و بهعنوان ورودی مسأله است و هندسه حفره و عدد کاویتاسیون از جمله نتایج این شبیهسازی میباشد. در این تحلیل، توزیع ضریب فشار در کاویتاسیون جزئی و ضریب پسا در کاویتاسیون گسترده نیز پیشبینی میشود. مقایسه نتایج حاصل با نتایج تجربی و عددی دیگر، بیانگر این است که استفاده از مدل جت بازگشتی، پرش نامتعارف ضریب فشار در انتهای حفره جزئی – حاصل از شبیهسازی کاویتاسیون بدون استفاده از مدل جت بازگشتی – را اصلاح مینماید. همچنین استفاده از مدل جت بازگشتی در روش المان مرزی در کاویتاسیون گسترده، منجر به پیشبینی مناسب هندسه حفره و نیز ضریب پسا میشود. از مهمترین مزیتهای این روش، سرعت بالای همگرایی و دقت نسبتاً مطلوب میباشد.
پسندیده فرد, محمود, & نوروزی, مهدی. (1390). استفاده از مدل جت بازگشتی در انتهای حفره در شبیه سازی جریان همراه با کاویتاسیون حول هندسه های متقارن محوری به روش المان مرزی. مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز, 41(1), 11-22.
MLA
محمود پسندیده فرد; مهدی نوروزی. "استفاده از مدل جت بازگشتی در انتهای حفره در شبیه سازی جریان همراه با کاویتاسیون حول هندسه های متقارن محوری به روش المان مرزی". مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز, 41, 1, 1390, 11-22.
HARVARD
پسندیده فرد, محمود, نوروزی, مهدی. (1390). 'استفاده از مدل جت بازگشتی در انتهای حفره در شبیه سازی جریان همراه با کاویتاسیون حول هندسه های متقارن محوری به روش المان مرزی', مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز, 41(1), pp. 11-22.
VANCOUVER
پسندیده فرد, محمود, نوروزی, مهدی. استفاده از مدل جت بازگشتی در انتهای حفره در شبیه سازی جریان همراه با کاویتاسیون حول هندسه های متقارن محوری به روش المان مرزی. مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز, 1390; 41(1): 11-22.