1
استاد، دانشگاه تبریز، دانشکده فنی و مهندسی مکانیک
2
کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده فنی مهندسی
چکیده
در این مقاله، به شناسایی محل ناکارآمدی سیستم تبدیل انرژی مورد مطالعه، جهت کاهش تلفات و بهبود عملکرد پرداخته میشود. یک تحلیل اگزرژی مرسوم دارای محدودیتهایی است که قادر به این شناسایی نیست و این شناسایی با تحلیل پیشرفته اگزرژی انجام میگردد. نقش اصلی تحلیل اگزرژی پیشرفته این است که با فراهم کردن اطلاعات به مهندسان کمک میکند تا در طراحی و عملکرد سیستم بهبود ایجاد کنند. این فراهمسازی اطلاعات با جداسازی تخریب اگزرژی انجام میشود. جداسازی تخریب اگزرژی به بخشهای درونزا/برونزا و اجتنابناپذیر/اجتنابپذیر یک پیشرفت جدید در تحلیل اگزرژی سیستمهای تبدیل انرژی را ارائه میدهد که در این مقاله به ترکیبی از هر دو مفهوم پرداخته شده است. این جداسازی دقت تحلیل اگزرژی را بالا برده و بهبود یک سیستم را تسهیل میکند. روش استفاده شده در این مقاله جهت جداسازی، روش چرخهی ترمودینامیکی است که بر مبنای تعیین سطوح دمایی برای چرخههای ایدهآل و برگشتناپذیر است. سیستم تبرید آبشاری اجکتوری فوق بحرانی مورد تحلیل اگزرژی پیشرفته قرار گرفته است که ترکیبی از دو سیستم تبرید تراکمی است. در نتایج حاصل از تحلیل میتوان دید با وجود اینکه بالاترین تخریب اگزرژی مربوط به اجکتور است اما برای بهبود باید از خنککن فشاربالا شروع شود. متراکمکننده اول، اجکتور و تبخیرکننده به دلیل دارا بودن بیشترین مقدار اتلاف اگزرژی درونزای اجتنابپذیر در گامهای بعدی برای بهبود قرار دارند.